درس الحياة

الحياة ادتنى درس صبحت بعده حد تانى ..
كل حاجه فى دنيتى كنت بعملها عشانى ..
كنت اضحك كنت اهيف , كنت انا الصوت اللى يخلف 
كنت اسمج م.السماجه , كنت فعلا حاجه تكسف 
ويقولولى امتى تعقل , الحياة مش دايمه لينا
كنت اقول منا بكره اكبر 
اصلى انا لسه صغير
واما حاولو يقومونى 
كنت انا علي طول مخالف
اصلى كنت فاهم وعارف
امشى ومغمض عيونى 
اصلى عمرى ما كنت خايف
عارف ان ورايا أب ورايا أم
مهما كنت ولا عملت 
يتحملو لأنى الاهم
لحد ما العمر سرقنى
وراح أبويا وبعده أمى
فجاءه فوقت وانصدمت
مين بعدهم هيشيل فى همى
مستفدتش م.الدروس
ياما قالو عن النفوس
واتوحلت فى الصفوف
كنت كل ما أتعب اشوف
وافتكر كل الوصايا
هنا أبويا قالى حاسب وأنتبهلى
اوعى يا ابنى تعيشها جاحد أو هلهلى 
خليك وسط
واوعى تمشى فى الغلط
 ( حاضر يا أبويا )
اه صحيح امى قالتلى عامل الناس بالأمانه
بس ليه نسيت تقولى اعمل إيه وقت الخيانه
ياما قالت يا ابنى حاسب اوعى ع.الفقير تدوس
بس ليه نسيت تقولى انى احافظ على الفلوس
ايوه فاكر انتى قولتى اوعى من ضعف النفوس
( حاضر يا أمى )
هبدأ احفظ فى الدروس