كنت رايحه اركب النهارده ، وقفتنى واحده ست وسألتنى بجديه أنا شكلى حلو كدا ، فبصيت عليها وهزيت رأسى بأبتسامه وانا مذبهله بمعنى أه ، ولفيت وشى تانى ، ورجعت تخبط علي كتفى من جديد ، انتى متأكده انى حلوه ؟!! .. يعنى شكلى حلو ؟!! .. بصيلى كويس .. فزاد ازبهلالى وبأبتسامه اقرب للضحكه هزيت راسى مره تانيه بمعنى أه .. وانا عماله افكر مالى انا .. حلوه ولا وحشه .. قاطعت ظنونى وقالتلى اصلى رايحه اعمل البطاقه وعايزه اطلع حلوه ، وهنا نطقت بصوت عالى مع الضحكه متحاوليش ^ــــ^ ..
( قصة عذاب لا يفهمها سوا المصريين )
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق